آموزش و جزوات درسی ترمیم, ارتقأ معدل و یادگیری زبان انگلیسی و سایر دروس با جدیدترین مقالات و جزوات کاربردی
افعال کمکی افعالی هستند که معمولاً قبل از فعل اصلی در جمله به کار می‌روند. این افعال برای تکمیل مفهوم جمله به فعل اصلی کمک می‌کنند.
I can speak Turkish.
من می توانم ترکی صحبت کنم.
کاربرد افعال کمکی در زبان انگلیسی
افعال کمکی، زمانی که در جمله ظاهر می شوند به عبارت معنای کاربردی و گرامری می بخشند. عملکرد این افعال به چند روش است:
- بیان زمان ( ارائه یک مرجع زمانی، یعنی گذشته، حال، یا آینده )
- جنبه گرامری ( بیانگر ربط فعل به زمان )
- ماهیت فعل را نشان میدهد.
- صدا (رابطه بین عمل بیان شده توسط فعل را نشان می دهد و اجزای جمله را توسط فاعل و مفعول و غیره توصیف میکند.
- تاکید را به جمله اضافه می کنند.
افعال کمکی تقریبا همیشه همراه با یک فعل اصلی ظاهر می شوند و اگرچه تنها تعداد کمی از آنها وجود دارد، اما این فعل ها در زبان انگلیسی بیشتر از هر فعل دیگری در جمله ظاهر میشوند.
افعال کمکی به دو دسته تقسیم می شوند. یکی افعال کمکی اصلی و دیگری افعال کمکی وجهی.
افعال کمکی اصلی
این افعال (Primary Auxiliary Verbs) شامل موارد زیر می‌باشند:
افعال to be
فعل to be و مشتقات آن (am, is, are, was, were, be, being, been) می‌توانند به عنوان فعل کمکی در جمله استفاده شوند. این افعال در ساختار استمرای و مجهول بعنوان فعل کمکی استفاده میشوند.
مثال:
I am washing my car.
(.من در حال نوشتن این نامه هستم)
My car was washed.
( .ماشین من شسته شد)
جمله اول زمان حال استمراری است که در آن یک فعل کمکی (am) و یک فعل اصلی (writing) وجود دارد. ترکیب این دو فعل، یک عبارت فعلی (am writing) می‌سازد.
جمله دوم، یک جمله مجهول است که در آن یک فعل کمکی (was) و یک فعل اصلی (written) وجود دارد. ترکیب این دو فعل، یک عبارت فعلی (was written) می‌سازد.
مشتقات فعل have
فعل have و مشتقات آن (have, has, had, having) می‌توانند به عنوان فعل کمکی در جمله استفاده شوند. این افعال در زمان های کامل به عنوان فعل کمکی بکار می‌روند.
مثال:
It has snowed so many days.
(.روزهای زیادی برف باریده است)
I had saved my document before the computer crashed.
(.قبل از اینکه کامپیوتر خراب شود فایل را ذخیره کرده بود)
جمله اول، زمان حال کامل است که در آن یک فعل کمکی (has) و یک فعل اصلی (rained) وجود دارد. ترکیب این دو فعل، یک عبارت فعلی (has rained) می‌سازد.
جمله دوم، زمان گذشته کامل است که در آن یک فعل کمکی (had) و یک فعل اصلی (saved) وجود دارد. ترکیب این دو فعل، یک عبارت فعلی (had rained) می‌سازد.
افعال do
فعل do و مشتقات آن ( do, does, did ) بر خلاف افعال to be و have نقشی در ساخت زمان فعل اصلی ندارند. کاربرد این افعال به عنوان فعل کمکی در ساخت جملات سوالی، جملات منفی و جملات تاکیدی است.
مثال جمله سؤالی:
Do you know what time it is?
(آیا می‌دانید ساعت چند است؟)
جمله فوق، یک جمله سؤالی است که در آن یک فعل کمکی (do) و یک فعل اصلی (know) وجود دارد. ترکیب این دو فعل، یک عبارت فعلی (do know) می‌سازد. توجه داشته باشید که در این نوع جملات سؤالی، همواره یک اسم یا ضمیر (در اینجا you) بین فعل کمکی و فعل اصلی وجود خواهد داشت.
مثال جمله منفی:
I do not know what time it is.
(.من نمی‌دانم ساعت چند است)
جمله فوق، یک جمله منفی است که در آن یک فعل کمکی (do) و یک فعل اصلی (know) وجود دارد. ترکیب این دو فعل، یک عبارت فعلی (do know) می‌سازد. توجه داشته باشید که در این نوع جملات منفی، همواره not که یک قید است بین فعل کمکی و فعل اصلی وجود خواهد داشت.
توجه: مخففِ افعال does not، do not و did not به شکل زیر می‌باشد:
don’t, doesn’t, didn’t
مثال جمله تاکیدی:
Yes, I do wash my car.
(.بله، من من ماشینم را شستم)
در جملۀ فوق از do برای تاکید بر روی فعل شناختن (know) استفاده شده است. در این جمله، do know یک عبارت فعلی است.
نکات مهم:
1- افعال کمکی اصلی می‌توانند بعنوان فعل اصلی در جمله استفاده شوند. این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که بعد از آنها فعل دیگری واقع نشده باشد.
مثال:
He is a teacher.
She has a car.
I did my experiment.
2- بعد از افعال TO BE هیچگاه از ریشه فعل استفاده نمی‌شود. بعد ازاین افعال اگر فعلی واقع شود باید یا به شکل ing باشد و یا قسمت سوم فعل (اسم مفعول) باشد.
I am write this letter.
I am washing this car.
This letter was write by me.
This car was washed by me.
3- بعد از افعال کمکی have هیچگاه از ریشه فعل استفاده نمی‌شود. بعد از افعال have اگر فعلی واقع شود آن فعل باید به شکل اسم مفعول (قسمت سوم فعل) باشد.
It has snowed so many days.
It has snowed so many days.
4- در جملات پرسشی، فاعل بین فعل کمکی و فعل اصلی قرار می‌گیرد.
Are you coming to my party?
Do you prefer chocolate cake or white cake?
5- قیدها بین فعل کمکی و فعل اصلی قرار می‌گیرند.
You are not coming to my party.
افعال کمکی وجهی
افعال کمکی وجهی (Modal Auxiliary Verbs) بر خلاف افعال کمکی اصلی کارکرد منظم و باقاعده‌ای ندارند. این نوع افعال با فعل‌های اصلی همراه میشوند و برای بیانِ توانایی‌ها، اجبارها، ممکن‌ها، مجوزها، تقاضاها، پیشنهادها، توصیه‌ها، تعارف‌ها، پندها، الزامات، حدس‌ها، احتمالات وغیره استفاده میشوند.
افعال کمکی وجهی عبارتند از:
must, ought to, will, would, used to, shall, should, may, might, can, could, be able to, have (got) to
به جدول زیر دقت کنید:
| (.من می‌توانم فوتبال بازی کنم) | I can play football |
| (من می توانستم فوتبال بازی کنم) | I could play football |
| (من ممکن است فوتبال بازی کنم) | I may play football |
| (من ممکن بود فوتبال بازی کنم) | I might play football |
| (من شاید فوتبال بازی کنم) | I shall play football |
| (من فوتبال بازی خواهم کرد) | I will play football |
| (من حتما باید فوتبال بازی کنم) | I must play football |
| (من باید فوتبال بازی کنم) | I should play football |
نکات مهم:
1- افعال کمکی وجهی هیچگاه s سوم شخص نمی‌گیرند. بعد از این افعال فقط می‌توان از ریشۀ فعل استفاده کرد.
She can plays football.
She can play football.
2- بعد از افعال کمکی وجهی هیچگاه to (به استثنای ought to و used to) قرار نمی‌گیرد.
You should to call the emergency.
You should call the emergency.
3- این افعال هیچگاه با همدیگر بکار نمی‌روند.
He must can play baseball.
He must play baseball.
4- در جملات پرسشی، فاعل بین فعل کمکی و فعل اصلی قرار می‌گیرد.
Could you play basketball?
Should you call an ambulance?
5- قیدها بین فعل کمکی و فعل اصلی قرار می‌گیرند.
We can definitely go on a trip.
دانشجویان و داوطلبان آزمون ها جهت مطالعه بیشتر سر فصل های گرامری می توانند جزوه زیر را مطالعه کنند.
این افعال مهم ترین افعال برای صحبت کردن به انگلیسی هست. عالی بود
مرسی بله همینطوره