بعد از تقریبا 3 روز استراحت جهت رفع خستگی به خاطر جت لگ هواپیما و بررسی گوگل مپ جهت رفتن به مرکز شهر تورنتو با استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و انجام زمان بندی، رهسپار دیدن اولین جاذبه توریستی شهر یعنی مرکز شهر تورنتو یا همان دان تان ( Down Town ) شدم.
برخلاف تصورم دسترسی به اتوبوس یا مترو بستگی به محل زندگی ممکن است تا 20 دقیقه پیاده روی داشته باشید. بنابراین حتما باید از برنامه گوگل مپ جهت اطلاع از ساعت آمدن اتوبوس یا مترو استفاده زیاد کنید.
برای رفتن به مرکز شهر ابتدا باید خود را به اولین ایستگاه مترو برسانید که ابتدای خط آن ها ایستگاه فینچ ( Finch ) در خیابان یانگ و یا ایستگاه دانشگاه متروپولیتن در خیابان بترست (Bathurst) است. بعد از رسیدن به یکی از ایستگاه های مترو به راحتی می توانید خود را به مرکز شهر برسانید.
به ایستگاه متروی دانداس ( Dundas ) رسیدم که از معروف ترین ها بود و داخل یک مرکز خرید معروف به نام Eaton Center بیرون آمدم. مرکز خریدی که در برابر مراکز خرید ایران حرف زیادی برای گفتن نداشت و فقط از سقف مرکز خرید تعداد زیادی پرنده دریایی خشک شده آویزان بودند که جذاب بود.
بعد از گشتی کوتاه از یکی از درب های آن خارج شدم و با آمدن به خیابان اصلی ساختمانی سنگی و بزرگی به نام City Hall دیدم. روبه روی این ساختمان میدان نیتان فیلیپ (Nathan Philip ) قرار داشت که دارای استخری مصنوعی و آرم معروف تورنتو در آن وجود داشت.
بعد از دیدن این ساختمان زیبا در میان خیابان های مرکز شهر قدم زنان به سمت برج تورنتو حرکت کردم و در مسیر ساختمان ها و کافه های زیادی دیدم. محلی را دیدم که گویا یادبودی از ۱۰۰ کارگر که در هنگام ساخت این محل مرده بودند دیدم. اسم همه آن ها به همراه دلیل مرگ روی ورق های طلایی فلزی حک شده بود که در فیلم مشخص است و کاری زیبا بود که چگونه در هوای بد و شرایط سخت این محل یاخته شده بود.
ناگهان به مجسمه ای نشسته برخورد کردم و با خواندن متن روی شناسنامه این مجسمه متوجه شدم که یکی از آهنگ سازان معروف کانادایی است به نام آقای گلن گول. او معروف ترین پیانیست کانادایی بوده است.
گولد به خاطر رفتارهای عجیب و نامتعارفش نیز معروف است، از تأویلگریهای غیرمعمولش گرفته تا حرکاتی که هنگام نوازندگی پشت کیبورد انجام میداد و زندگی و رفتار شخصیاش. از ۳۱ سالگی صحنهٔ کنسرت را رها کرد تا بر روی ضبط در استودیو و پروژههای دیگر تمرکز کند. او در مجلههای موسیقی نویسندهٔ پرکاری بود و در آنها دربارهٔ تئوری موسیقی و فلسفهٔ موسیقایی خودش مینوشت.
او از مشهورترین مفسر های کارهای باخ است.
برج CN در مرکز شهر تورنتو
بعد از عبور از چند چهارراه و از کنار ایستگاه قدیمی و تاریخی یونیون ( UNION STATION) که مرکز حرکت قطارها و اتوبوس ها به نقاط مختلف است کم کمک برج تورنتو نمایان شد. برجی شبیه برج میلاد بود. در این ایستگاه میتوانید به مقاصد مختلف از جمله آبشار نیاگارا از اتوبوس یا قطار استفاده کنید.
وقتی به نزدیکی برج رسیدم مجسمه هایی از سربازان کشته شده در جنگ دیدم و از ارتفاعی روی پل، تعدادی عکس از این محل که در کنار آن آکواریم کانادا قرار دارد گرفتم.
با خرید بلیط به آسانسوری که ما را بالای برج میبرد رفتم و از آنجا دیدی بی نظیر بر شهر تورنتو و دریاچه آنتاریو داشتم و امیدوارم از دیدن این منظره لذت ببرید. بعد از بازدید از برج بیرون آمدم و عکسی یادگاری با سمبل این برج گرفتم. همچنین فیلمی کوتاه از این فضا و جذابیت های آن برای شما گرفتم که لینک آن در انتهای این سفرنامه موجود است.
بعد از بازدید از بالای برج تورنتو ، روبه روی برج در قسمتی پارک مانند تعدادی از لوکوموتیوهای قدیمی را به نمایش گذاشته بودند و یکی از آن ها نیز با سروصدا روی ریلی 50 متری، عقب و جلو می رفت که بسیار جالب بود و تعدادی عکس با نمک به یادگار نوشتم.
هنگام بازگشت در یکی از رستوران ها همبرگری بی مانند و لذیذ خوردم و به سمت مرکز خرید بزرگ Eaton Center راه افتادم. در مسیر برگشت از زیرگذری عبور کردم که نقاشی های با نمکی را در دوطرف کشیده بودند. در میان برج های شیشه ای بلند که انعکاس برج کانادا روی آن افتاده بود پیاده روی می کردم و عکس های جذابی گرفتم.
با توجه به اینکه روزهای اول سفرم است نمی توانستم ریسک کنم و دیر به محل استراحت برگردم. آنقدر از صبح پیاده روی کرده بودم که دیگر توان زیادی نمانده بود.
خود را به ایستگاه دانداس ( Dundas ) رساندم و از آنجا با خرید بلیط مترو به ارزش نزدیک 3.5 دلار به سمت محل استراحت رفتم و شب را برای آغازی دیگر استراحت کردم.
برای شریک شدن در حس واقعی این روز حتما فیلم را در یوتوب مشاهده کنید و لذت بیشتری ببرید.