افعال to be در زبان انگلیسی خیلی اوقات جزء فعل های کمکی محسوب می شوند. در زبان انگلیسی پنج فعل to be وجود دارد؛ 3 فعل آن مربوط به زمان حال است و دو فعل دیگر مربوط به گذشته می شوند. در زبان فارسی افعال to be به صورت بودن یا هستن ترجمه می شوند.
افعال to be از اجزای ضروری دستور زبان انگلیسی هستند. آنها برای توصیف وضعیت یا وضعیت یک موضوع و پیوند آن با سایر عناصر جمله استفاده می شوند. رایج ترین اشکال “بودن” am، is، are، was و were هستند.
برای مثال جملات «من خوشحال هستم»، «او قد بلند است»، «آن ها در حال آواز خواندن هستند»، «او در حال دویدن بود» و «ما منتظر بودیم»، همگی دارای فعل بودن یا هستن می باشند
افعال to be همچنین می توانند به صورت کمکی برای ساختن زمان های مختلف مانند حال استمراری (“.I am watching TV “)، گذشته استمراری (“.He was cooking dinner “) و حال کامل (“.They have been studying for hours”). از افعال to be نیز برای تشکیل سوالات (مثلاً “آیا بیرون باران می بارد؟”)، جملات منفی (مثلاً “.I am not feeling well”) استفاده می شود. و برای تأکید بر هویت یا مکان (مثلاً “.I am a doctor.”، “The park is across the street”). درک نحوه استفاده صحیح از این افعال برای برقراری ارتباط موثر در زبان انگلیسی بسیار مهم است.
فعل am اول شخص مفرد است و فقط برای ضمیر I ( به معنی من ) بکار می رود. فعل is برای ضمایر سوم شخص مفرد ( he – she- it ) بکار می رود و are دوم شخص جمع است که از آن برای ضمایر you, we و they استفاده می شود.
I am a student.
من یک دانش آموز هستم.
He is a student.
او (مذکر) یک دانش آموز است.
She is a student.
او (مونث) یک دانش آموز است.
We are students.
ما دانش آموز هستیم.
You are a student.
شما یک دانش آموز هستید.
They are students.
آنها دانش آموز هستند.
افعال to be در گذشته
فعل was گذشته افعال am و is می باشد و فعل were گذشته فعل are است.
به چند مثال توجه کنید:
They were in the party yesterday.
آنها دیروز در میهمانی بودند.
Ms. Ahmadi was a teacher.
خانم احمدی یک معلم بود.
I was a teacher.
من یک معلم بودم.
مخفف فاعل و افعل to be به صورت زیر هستند.
he’s | he is |
she’s | she is |
they’re | They are |
we’re | we are |
you’re | you are |
منفی کردن فعل های to be
برای منفی کردن افعال to be در جملات ‘not’ را به این افعال اضافه می کنیم.
He is a worker. => He is not a worker.
They are great. => They are not great.
I am in the office. => I am not in the office.
نحوه سوالی کردن جملات دارای افعال to be
برای سوالی کردن این گونه جملات کافی است که افعال to be را به اول جمله بیاوریم، این گونه سوالات Yes-No questions نامیده می شوند. به مثال های زیر توجه کنید:
He is at work=> Is he at work?
Yes, he is.
They are great=> Are they great?
Yes, they are.
I am in Japan=> Am I in China?
No, I am not.
استفاده از فعل های to be در زمان استمراری
رایج ترین کاربرد زمان استمراری این است که برای چیزی که در حال اتفاق افتادن است یا اینکه در گذشته در حال اتفاق افتادن بود استفاده شود. برای این منظور ما از ساختار زیر استفاده می کنیم:
to be verb (am, is, are / was, were) + verb (فعل) + ing
ابتدا ما یکی از افعال پنج گانه to be را بکار می بریم و بعد از آن از یک فعل با ing استفاده می کنیم. در این ساختار استفاده از ing برای فعل نشانه استمرار یک عمل است.
مثال
I am listening to the radio.
من در حال گوش دادن به رادیو هستم.
همانطور که می بینید برای ضمیر I از یک فعل to be مناسب (am) استفاده کردیم. سپس یک فعل با ing را بکار بردیم (listening).
When my friend called, I was reading a book.
وقتی که دوستم زنگ زد , من در حال خواندن یک کتاب بودم.
برای آموزش کامل ساختار زمان استمراری به زمان حال استمراری و گذشته استمراری به مقاله زمان ها مراجعه کنید.
تشکر میکنیم که مطالب ساده را نیز آموزش می دهید. کاش کلیپی نیز تهیه می کردید.
خواهش می کنم فیلم های آموزشی و لینک ها در پایان مقاله ها موجوده